ویتالیک پیشنهاد مسیربر عصبی جدید برای اتریوم به منظور بهبود امنیت L2 و قطعیت
ویتالیک بوترین، یکی از بنیان‌گذاران اتریوم، یک چارچوب جدید برای امنیت لایه 2 (L2) رولاپ ارائه داده است که می‌تواند سرعت نهایی و تضمینات اعتماد قوی‌تری را به اکوسیستم افزایش مقیاس‌پذیری اتریوم بیاورد.
در یک پیشنهاد اخیر، بوترین یک نقشه راه به دور یک معماری هجیانی ارائه داد که از اثبات‌های دانش صفر، رولاپ‌های خوش‌بینانه و محیط‌های اجرایی قابل اعتماد (TEEs) استفاده می‌کند در حالی که از اعتماد بیش از حد به هر سیستم تکیه نمی‌کند.
این پیشنهاد در حالی به سراغ اکوسیستم L2 اتریوم می‌آید که بالغ می‌شود. تعدادی از رولاپ‌ها به مرحله 1 در نقشه راه افزایش مقیاس‌پذیری اتریوم رسیده‌اند و بهبود‌های آینده – مانند Pectra و Fusaka – منتظر می‌شوند که به طور قابل توجهی پهنای باند داده‌ها را برای استفاده از رولاپ‌ها گسترش دهند.
بوترین گفته است که هم‌اکنون تمرکز بر روی پیشبرد این رولاپ‌ها به مرحله 2 است که نیاز به یک درجه بالاتر از بی‌اعتمادی و تضمینات نهایی تراکنش دارد. به صورت کوتاه‌مدت، او معتقد است بهترین روش یک سیستم سه اثبات‌کننده است، که دو مکانیزم از سه مکانیزم باید برای تأیید ریشه حالت یک رولاپ تأیید شود تا به تمامیت نهایی برسد.
زیرمجموعه‌ای خوش‌بینانه به عنوان یک داور نهایی عمل می‌کند و جلوی سیستم‌های نیمه‌اعتمادتی را می‌گیرد که در صورت اختلاف سیستم‌های بدون اعتماد را نادیده می‌گیرد.
بوترین تأکید داشت که این معماری به دقت طراحی شده است تا با اهداف خاص امنیتی و غیرمرکزی برای مرحله 2 رولاپ‌ها هماهنگ شود.
این پیشنهاد سرعت نهایی را در عملیات عادی فراهم می‌کند، اطمینان حاصل می‌کند که سیستم‌های حداقل‌اعتمادی نمی‌توانند توسط اجزای نیمه‌اعتمادتی نادیده گرفته شوند و وابستگی به نسل کنونی سیستم‌های ZK – که هنوز به باگ‌ها و نفوذهای کدهای مشترک حساس هستند – را کاهش می‌دهد.
وی همچنین یک مکانیزم برای یک شورای امنیت معرفی کرد تا به عنوان یک تضمین خدمت کند. این شورا قادر خواهد بود در صورت شکست به سرعت منطق TEE را ارتقا دهد و تغییرات تأخیری را در سیستم‌های ZK یا خوش‌بین غیر ممکن کند.
در سناریوهای نادر – مانند اثبات‌کنندگان تولید مخالفت‌های تناقضی – شورا اختیار دخالت فوری را خواهد داشت و از بهم ریخته شدن سیستم پیشگیری خواهد کرد.
طبق گفته بوترین، این ترکیب – یک اثبات‌کننده ZK، یک اثبات‌کننده خوش‌بین و یک TEE – تنها راه قابل قبول برای دستیابی به اهداف مرحله 2 اتریوم بدون فدا کردن سرعت یا امنیت است.
سیستم‌های ZK و OP بر اساس فرضیات ریاضی مختلف اساسی استوار هستند، که احتمال داشتن آسیب‌پذیری‌های مشترک بسیار پایین است. بنابراین، ترکیب آن‌ها با یک TEE تعادل عملی را برقرار می‌کند که به احتمال زیاد در کنار هم شکست نخواهد خورد.
پر بندز و اثبات‌های تجمعی با استفاده از خرده‌ها و تطابق رائه‌های اثبات، بوترین همچنین به لایه داده آینده اتریوم پرداخت. او به بهبود Pectra اشاره کرد که در چند هفته آینده منتظر می‌شود و فضای خرده‌ها را به ۶ واحد در هر بلوک افزایش می‌دهد.
طبق یک بهبود بعدی، Fusaka، این عدد به تعداد تا ۷۲ ممکن است افزایش یابد که پهنای باند داده در دسترس برای رولاپ‌ها را به طور چشمگیری گسترش می‌دهد. فضای بیشتر خرده‌ها باعث کاهش ترافیک شده و تراکنش‌های L2 را ارزان‌تر و قابل مقیاس می‌کند.
نقشه راه همچنین به نقطه کور نقشه راه اتریوم اشاره کرد: یک لایه تجمیع اثبات استاندارد جهت کل اکوسیستم. بوترین بیان کرد که برنامه‌ها در سراسر پشته اتریوم – از رولاپ‌ها و پروتکل‌های حفظ حریم خصوصی تا ابزارهای بازیابی کیف پول – نباید اثبات‌های دانش صفری فردی را ارسال کنند.
به جای اینکه یک مکانیزم تجمیع جور فردی وجود داشته باشد تمامی این برنامه‌ها می‌توانند خروجی‌های خود را به یک اثبات یکپارچه ترکیب کنند. این عمل باعث کاهش هزینه‌های گازی می‌شود که با انتقال بار گاز تقریبا 500,000 گازی اثبات در میان تمام شرکت‌کنندگان پخش می‌شود.
بوترین ابراز کرد که جامعه اتریوم در حال حاضر در مسیر تولید ZK-EVMهایی قابل تولید اثبات در یک اسلات واحد هستند، حتی تحت شرایط بدترین. زمانی که این سیستم‌ها بالغ می‌شوند و باگ‌های اساسی را از بین برداشته، TEEها به طور نهایی کاملاً حذف شده می‌شوند. در آن سناریو، رولاپ‌های اتریوم به تمام نهاییت برآیند، با روند تصمیم‌گیری فوری و عدم وابستگی به اجزا نیمه‌اعتمادتی.
مطالبی که در این مقاله ذکر شده است:
ایکس‌آرپی توربو
